W czarno-białym lustrze snów odnalazł swoją dawną kochankę. Miała złamane żebro.Już nigdy nie będzie mieć córki. Urodziła ich tysiące. Ma na swoim koncie trojaczki brazylijskie, jednooką hinduskę. Spojrzał na nią i w myślach zobaczył odlatujące gołębie. Miliony białych skrzydełek tańczyło jedwabny taniec. Kobieta zniknęła. Przeciągnął się i ziewnął. Podszedł do niego chłopiec z zabrudzoną twarzą. Jeden z tych, co opowiadają, że jego życie to nasze życie a nasze życie to jego życie. "Mam twoje imię" - powiedział i zaśmiał się cichutko. Uciekł i zgubił misia. Pluszowy wyciągnął łapki, chwycił mnie za włosy. Zniszczyłem jego życie, zasłużyłem na karę. Rzucił mną o ścianę. Znalazłem się po drugiej stronie. Było ciepło i słodko. Pani bez rajstop śpiewała mi kolędy.
Zadzwonił. Obudził. Zaskoczył. Zapomniał. Zepsuł. Zawiódł. Rozczarował.
Spojrzałem na okno, by nie pamiętać, nie tęsknić. Włożyłem koszulę i spodnie.
Nazywam się Marcel Duchamp. Tyle rzeczy mam do zrobienia a tu już trzeba umierać.



Marcel Duchamp 1887-1968
- Artysta o znikomym dorobku, dla którego tworzenie samego dzieła było czymś mało istotnym, drugorzędnym, i który na długie okresy zarzucał uprawianie twórczości, odnosił się do niej z krytycyzmem, a w swojej postawie i dążeniach kierował się krańcowo różnymi założeniami.
- Zarabiał na życie rysunkami do pism satyrycznych
- poszukiwał sposobu oddania "przezroczystości" przedmiotów, ukazania ich w stosunku do otaczającego powietrza.
- Zajął się wymyślaniem ready-made's podnosząc do godności dzieła sztuki przedmioty gotowe.
- 1920 pojawiło się żeńskie alter ego Duchamp'a - Rrose Selavy. "Chciałem zmienić osobowość i pierwszą myślą było przybranie nazwiska żydowskiego. Byłem katolikiem i przejście z jednej religii na drugą stanowiło już zmianę. Nie znalazłem jednak nazwiska żydowskiego, które by mi się podobało... i nagle wpadłem na pomysł: a może by tak zmienić płeć? I tak zrodziła się Rrose Selavy".
- Po śmierci artysty odkryto w jego pracowni w Filadelfii to nad czym pracował w ukryciu od końca wojny. Była to trójwymiarowa wersja "Panny młodej...". Przez niewielkie, wywiercone w starych drzwiach otwory można było zobaczyć na tle pocztówkowego krajobrazu z zainscenizowanym "prawdziwym" wodospadem, leżącą na posłaniu z "prawdziwych" liści i gałązek nagą kobietę z rozchylonymi wprost na widza udami, trzymającą w lewej ręce płonącą "wieczną" lampkę gazową.

Desiree [ desiree@poczta.onet.pl ]------------------------