"Komputerowe collage", które mam przed sobą nieodparcie kojarzą mi się z próbą plastycznego zapisu snów czy raczej jakichś skrawków wspomnień związany z postacią pewnej kobiety, której twarz jest motywem przewodnim wszystkich prac. Twarz ta jest na jednych zdjęciach wyraźna by później stopniowo zanikać w gąszczu nieokreślonych plam barwnych czy linii, by w końcu ulec całkowitemu zatarciu. Autor wykorzystał w swych pracach technikę nakładania na siebie przetworzonych elektronicznie zdjęć, które przenikając się, tworzą bardzo ciekawy efekt plastyczny, kojarzący się z pojedynczymi klatkami awangardowych filmów wideo. Z jednej strony prace te są bardzo nastrojowe i liryczne z drugiej przepełnione są motywami wziętymi z bezdusznego stechnicyzowanego świata (rzędy liczb, plany budowli czy dziwne bliżej nieokreślone wykresy). To wszystko jest jakby wyrazem świadomości istnienia istoty ludzkiej, w beznamiętnym zelektronizowanym świecie końca XX wieku i jednocześnie obawy przed negatywnym wpływem techniki na indywidualizm każdego człowieka. Kiedy te obawy przyjmą realne kształty wtedy zostaną nam jedynie okruchy wspomnień związanych z ludźmi których kochaliśmy i którzy stanowili ważne element naszego życia.

Jarek Gorzelak [ ]------------------------

Piotr Storoniak [ pondros@chemik.chem.univ.gda.pl ]------------------------